Hond (1)
Binnenkort ga ik met pensioen en dat is een goed moment om een hond te nemen. Mooi niet, want een hond is geweldig, maar een hond moet uitgelaten worden en waar laat je de hond als je weg wilt. Beppie heeft daar wel oplossingen voor, maar wie gaat die hond ’s avonds uitlaten als het hondenweer is.
Toen we nog kleine kinderen hadden, waren honden niet weg te denken in ons gezin. Onze eerste hond was Tasja en vanuit ons grote hart namen we deze hond, maar Tasja kwam uit het dierenasiel en had huidproblemen. Bovendien kon je hem niet loslaten, want hij luisterde voor geen meter. We namen er een Engelse cockerspaniël bij; Billy, die was vernoemd naar de hond uit de strip Bollie en Billie. Een geweldige hond, hij luisterde goed, was voor grote honden niet bang (een witte boxer in Breda kreeg het benauwd van hem, want Billy had hem bij de keel gepakt, dus deze hond wilde niet meer langs ons huis), en dook overal in het water. Dat gaf weleens een stinkende hond, want in Tiel dook hij de jachthaven in waar toen overal olie en diesel in het water lag. Als hij in Tiel waar de Waal op zijn breedst is, in het water dook, zag je nog maar net zijn kopje en was het net een zeehond. Helaas kreeg hij kanker en werd daar ontstemd van en beet naar je als je in de buurt van hem kwam.
Toen Tasja weg was, namen we een blauwschimmel cockerspaniël die we Droef noemden. Hij keek altijd een beetje droevig en je had toen een kinderserie Droef in de autobus. Als je jong bent, doe je soms stom. We werkten hele dagen en onze honden loeiden regelmatig in ons huis en onze kleine Droef maakte gaten in de muur. Billy niet, want die had geen witte snuit van de kalk van de muren. We kwamen erachter dat één hond beter is dan twee. Droef ging naar een ander gezin en soms zagen wij hem lopen in het Nassaupark in Dordrecht. Het was een lieverd en wij waren te enthousiast.
Daarna hielden wij het bij katten en af en toe cavia’s en hamsters voor de kinderen. Toen kwam Xnoopy uit Mook in ons huisgezin. Een zwart-witte cockerspaniël met een stamboom. Het was een uitstekende jachthond, want hij was nauwelijks bij ons en had al een veldmuis in zijn bek. We hebben wat zorgen met deze hond gehad. Hij had nogal wat allergieën en is niet oud geworden. Hij hield niet van water, dus dat was prettig, omdat Gouda vol met water is. Het was ook een snoepje (Snoopy) en toen haar baarmoeder eruit moest, ging het echt mis. Blog Hond (2) volgende week gaat over de honden die ik ontmoet heb in mijn werk en over onze laatste hond Winnie.
Ik kan mij nog levendig herinneren hoe Billie bij Tiel de Waal in dook. Heel wat moeite gekost om hem weer op de wal te krijgen… 😀