Varsseveld/Sinderen
Wij kwamen vrijdag in Varsseveld aan en wat mij opviel, was dat er allerlei tekens onder het bord ‘Varsseveld’ stonden. Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat het te maken heeft met Guus Hiddink. Die was namelijk bondscoach in Zuid-Korea. De bevolking was gek op hem en sommige mensen kwamen naar Varsseveld om te kijken waar Guus vandaan komt. Op de zaterdag gingen wij naar Ruurlo en bekeken Kasteel Ruurlo. Dat is een echte aanrader. Er hangen werken van Carel Willink, jurken van Fong Leng en andere kleine kunstvoorwerpen. In een uur ben je klaar, maar het is prachtig en een uitstekend adres om koffie te drinken.
We zijn nu van plan om in de zomer alle kastelen in de directe omgeving van Vorden te gaan bekijken. Ik ben natuurlijk geboren in de Achterhoek, dus ik ben een beetje bevooroordeeld, maar waarom naar het buitenland als je de Achterhoek nog niet hebt gezien? Zomer of winter, het blijft er mooi.
Wij mochten de kerkdienst in de Keurhorsterkerk doen. Deze kerk staat zomaar aan een weg en er zijn nauwelijks huizen in de omgeving. Ik zag allemaal mensen met de fiets komen en dat waren er meer dan ik bij andere kerken heb gezien. Meestal staat daar een klein fietsenrekje vol en dan is het gebeurd. Voor de dienst zag ik een meisje op de bank zitten. Ze zei dat ze was komen fietsen en dat waren toch wel een paar kilometers. Misschien mag ik helpen met de kindernevendienst, zei ze en ze wachtte op haar oudere zus. Het mooie vond ik dat zomaar zo’n jong meisje helemaal naar de kerk komt en dat vrij gewoon vindt.
Dat is ontroerend en ik zie mijzelf weer even terug. Ik was van jongs af aan religieus ingesteld en kon mij de wereld niet voorstellen zonder geloof. Ik zag mijzelf terug in de kerk van mijn voorouders als klein jongetje. Indrukwekkende kerkbanken en een preekstoel, en ik dacht alleen dat deze stond waar nu het moderne kruis van de kerk stond. Als u van een modern kruis houdt, dat kunt u dat kruis gaan bekijken. Ik vind het prachtig met het raam ernaast. Ik ben vergeten wie dit bedacht heeft, maar ik vind het prachtig. Ik stond daar en dacht aan mijn voorouders die hier hun geloof beleden. Dat gaf mij een warm gevoel, dat je dit mag beleven.
En dit allemaal is tot stand gekomen dankzij onze neef Henk, die het helaas niet meer heeft kunnen meemaken. Hij was een echte regelneef, maar overleed een paar weken geleden aan slokdarmkanker. Dat was eigenlijk de enige smet op onze ontmoeting daar, maar Henk is in de hemel en die plek verdient hij wel. Niet omdat hij dit voor ons heeft geregeld, maar gewoon als ons gelovig medemens. Een van de ouderlingen van dienst was een achterneef van mij, dus dat vond ik ook bijzonder. Mijn vader was de jongste van vijf broers en mijn achterneef is de zoon van Willem van de Nagel (zo heet de boerderij), van de oudste broer van mijn vader Hendrik. Die trouwde in 1928 (dacht ik) en ik ben van 1954. Mijn neven/nichten waren toen al veelal volwassen.