Kerst (2)

Dit jaar gaan wij voor het eerst langs op de verjaardag zelf van mijn zoon William. Hij is namelijk op twintig december jarig. Wij zijn nu met pensioen en dat geeft ons vrijheid en de coronamaatregelen doen de rest. Meestal hadden we van alles en nog wat op zijn verjaardag, maar we hebben het altijd uiteraard wel gevierd. Het leven van een kind van een heilsofficier is niet altijd prettig, maar als je vader bakker is, moet je ook af en toe met de meelzakken lopen. Mijn vrouw is op dit moment de trap aan het betimmeren met planken, zodat de trap aan de achterkant dicht wordt. Dat talent heeft zij van mijn schoonvader die meubelmaker was. Haar oudere zus helpt mee en ik ben wat trots op ze, alleen mag ik dat niet zeggen.

Ieder jaar is het vinden van de kerstboom voor het korps een hele opgave. We hadden in ieder korps wel weer een discussie over kunst of echt. In Tiel en Breda speelde dat niet. Daar vonden ze van alles, zolang het kerstfeest maar werd gevierd. In Gouda werd de boom door een vaste groep opgetuigd en elke keer als er een bal kapot viel, kreeg Kees de schuld. Ook al was hij niet in de buurt, maar dat was een terugkerend element. In Den Helder werd alles keurig netjes versierd en hadden wij er geen omkijken aan. In Emmen kwam de discussie, want toen was net de brand in Café de Hemel in Volendam geweest. De brandweer kwam langs en in de zaal van Emmen was van alles aan te merken: verkeerde gordijnen, een echte kerstboom, vluchtwegen en de zaal ligt in een kuil. Alles konden we oplossen en toen kwam het. De kerstboom werd versierd en dat deed bij ons een echtpaar. Deze mensen zaten naderhand om een uur of vier op de stoel en waren zichtbaar moe. De brandweer kwam binnen en de man stelde dat de boom weg moest en ook de takken. Ik had daar niet zoveel zin in en zei tegen hem: ‘Ga jij het dan maar tegen hen zeggen.’ Onze vrouwelijke versierder was erg moe en fel van karakter. De brandweerman keek naar haar en zei tegen mij dan maar volgend jaar, en vertrok.

In Den Haag Rijswijk hadden wij een zeer brandgevaarlijke en ook een lekke zaal. Ik heb daar wat mensen van de dienstgebouwen op bezoek gehad, vanwege de gebreken. Daar hadden we een vast team dat versierde. Deze korpsleden zijn een kunstboom gaan kopen en die was aan de prijs, maar wel heel erg goed. Hij kostte in 1999 425 gulden en na vijf jaar hebben we deze boom meegenomen naar Zaandam, omdat de korpsen in Den Haag samengingen en dus spullen over hadden. In Zaandam hebben we deze boom tot aan ons vertrek in 2007 gebruikt, dus al met al was het toch niet zo’n dure aankoop (ongeveer 50 gulden (25 euro) per jaar). In Zaandam wilden de mensen eerst een echte boom en ze kregen daar een boom van de markt voor een schappelijke prijs. Die schappelijke prijs was behoorlijk hoog, en de boom was scheef en was eigenlijk een afdankertje. Bij mijn weten heeft die boom er niet eens gestaan en hebben we de kunstboom neergezet. De discussie was gelijk afgelopen en in Zaandam konden ze er wat van; de discussie was dus heftig. Ik kreeg de brandweer weer op bezoek en had al een lijstje van voorgaande jaren van maatregelen die gedaan moesten worden. Die hadden we allemaal al uitgevoerd en ook de maatregelen rond de kunstboom waren prima, zei de dame. Volgend jaar zou er niet gecontroleerd worden, want alles was in orde. Alle vluchtwegen stonden open, want de mensen willen er nog wel eens dingen voor zetten (‘dat ruimen we later wel op’). Mensen gaan naar huis en alles staat er nog, en de volgende week ook. Juist met kerst kun je niet voorzichtig genoeg zijn en ook met al die leuke brandende kaarsen. Ik zou zeggen: als u dit leest, neem thuis en in de kerk of buurtgebouw brandwerende maatregelen. Zet op een feest altijd een emmer met water en een dweil in de buurt. Wij hebben die wel eens moeten gebruiken.