Lang haar

Ik ben in de jaren ’60 en aan het begin van de jaren ’70 opgegroeid. Er was toen een groene generatie die het toch wel anders wilde doen dan de vorige generatie. Men wilde meer vrijheid en er was protest tegen de graaicultuur. Nu heeft die generatie zich grotendeels aangepast en hebben toch veel mensen een graaicultuur gecreëerd. Ik kijk graag naar Voetbal Inside, maar dan wel naar hun voetbalbeschouwingen. Daar hebben ze verstand van, maar als ik Johan Derksen daar zie met een jaren ’60 kapsel hoor ik wel rechtse praatjes en een graaicultuur. Hij is ook een exponent van vele generatiegenoten die deze idealen los hebben gelaten en zich beter bezig kunnen houden met voetbal. Zodra die praatjes komen, zap ik weg, want ik ken die verhalen ondertussen wel.

Lang haar was een protest tegen vele dingen in de samenleving. Je kreeg er ook zeker trammelant mee met je ouders, met school en ook mensen vonden het allemaal niet mooi voor jongens. Dat laatste snap ik niet, want als je het goed verzorgt, en ik zie nu jonge jongens ermee lopen, dan ziet het er gewoon mooi uit. Ik hoor ook nog dat jonge mensen het ook als een protest dragen, dus het is nog niet helemaal weg. Mijn broer had ook lang haar en in zijn fabriek bood iedereen hem geld aan om het te laten knippen. Dat leverde aardig wat op en hij had nog meer kunnen krijgen, maar hij was de fabriek nog niet rond en toen pakten ze hem. Hij werd vervolgens kaalgeschoren en ging met zijn geld naar huis op de brommer (toen nog zonder helm). Hij was de volgende dag flink ziek, want het vroor die dag.

In het wilde westen wilden ze niets met langharige cowboys te maken hebben. De kans was namelijk groot dat hij een veedief was, en die sneden ze dan een stukje van zijn oor af. Deze camouflage heb ik ook gezien bij mensen met een gehoorapparaat. In Gouda kwam een broeder in de samenkomst die verschillende gehoorapparaten had. Dat wist je pas als hij zijn haar weghaalde. Hij was overigens zo verstandig om vooraan te gaan zitten. Je zou willen dat iedereen die gehoorproblemen heeft dat doet, maar dat is een zijpadje.

Ik draag nog steeds lang haar, maar het wordt minder door kaalheid, wat in mijn genen zit. Mijn ome Willem was ook kaal en ik zie een gelijkenis. Ik heb ook altijd gezeur gehad, omdat het niet bij een officier zou passen, terwijl dat onzin is. Majoor Bilder was met mij ook een langharige en flinke baard dragende collega. Toen ik jong was en nog maar een lichte baard had, sprak de slager of bakker mij wel eens aan met jongedame. Dan gaf ik altijd antwoord met een zware stem. Mijn vrouw was zwanger van de eerste en samen met haar ging ik naar het ziekenhuis. De verloskundige zag ons van de achterkant en begroette ons met ‘Zo, dames!’. Ze schaamde zich daarvoor.

Als je als man lang haar wilt dragen, wordt het gemakkelijker met de jaren, want veel mensen vinden mijn grijze/witte haren mooi. Op de vraag of ik St. Nicolaas of de kerstman wil spelen, zeg ik altijd nee. De vergelijking in Jamaica die ze daar maakten met mij als Noach of Mozes staat mij meer aan. In Suriname was mijn haar nog niet zo wit en daar spraken mensen mij aan als de Jezus van het Leger des Heils. Dat vind ik prachtig, want wij zingen in het Leger ‘Te zijn als Jezus’, en als mensen dat in je zien, is dat geweldig. Natuurlijk weet ik dat ik een mens ben, maar een groter compliment voor je bediening kun je niet krijgen.