Seksuele voorlichting
Op dit moment is er op scholen een nieuwe trend gaande: seksuele voorlichting genaamd ‘lentekriebels’. Het is natuurlijk weer hetzelfde als in onze pubertijd. Ouders weten niet wat hun kinderen weten en dankzij social media is de voorlichting bij tieners verder dan ouders graag zouden wensen. Was dat in onze tijd anders? Ik denk het niet; alleen de snelheid is anders. Sexting kwam in onze tijd ook al voor. Tieners lieten zich toen ook al gedeeltelijk of geheel naakt fotograferen. Die foto’s gingen ook rond en nu gaat het via social media, dus de verontwaardiging erover begrijp ik niet helemaal.
Wij groeiden op in de seksuele revolutie en die was knap bekrompen. Je moest als vader met je kinderen onder de douche en een tweede partner erbij moest ook kunnen. Dat deed lang niet iedereen. Ook hoorde je veel over hoe sommige studenten over vrouwen dachten. In de verpleging hadden toen een stel dokters een relatie met elkaar. Hoe de man over vrouwen dacht, was ronduit beschamend. Toen ik in de verpleging ging werken, was ik vast een ‘flikker’, werd mij verteld. Nu hoor ik ook nog vaak dat de verpleging geen mannenberoep is, en alleen voor vrouwen en voor mannen die van mannen houden is. En dat in 2024, dus er is nog steeds weinig verandering.
Wij kregen geen seksuele voorlichting op school; het was ‘zoek maar uit’. Dus de Lach (een tijdschrift met moppen en in het midden een vrouw met ontblote borsten) werd bekeken en als je niet meekeek, was je een mietje. Hoe dat bij meisjes ging, was ons totaal onbekend. Een biologieleraar gaf ons les en vertelde dat meisjes die last hadden van hun menstruatie zich aanstelden, want zijn vrouw had dit ook niet. Het was zijn eerste en gelijk ook zijn laatste les, want de meisjes kwamen in opstand. Toch was het voor ons als jongens een goede les, want in deze stormachtige les werd ons veel duidelijk.
We kregen later mensen van de NVSH in onze klas, maar die kwamen niet verder dan negatieve voorlichting – wat doe je als je ongewenst zwanger raakt of als je een geslachtziekte oploopt? Helemaal niets over de mooie kanten van seksualiteit of dat je op je eigen geslacht zou kunnen vallen. Ik zat toen naast een jongen die heel graag vader wilde worden, maar niet op meisjes viel. Hij had het erg moeilijk. Nu hoor je nog steeds dat het niet gemakkelijk is als je dit soort gevoelens aan je ouders of bekenden vertelt. ‘O, wat erg, dan worden we misschien geen opa en oma’, is natuurlijk ook erg pijnlijk om te horen.
De uitspattingen die men in de jaren zeventig propagandeerde, zijn nu wel wat minder. Als je nu als homoseksueel gruwelt van de gay parade of andere uitingen, word je ook niet serieus genomen. Ook mag je van veel mensen niet kiezen om voor je kinderen te zorgen, maar moet je maar gaan werken. Vooral vrouwen kiezen voor de verzorgende taken en dat mag niet. Ik ken ook genoeg mannen die voor hun kinderen zorgen, dus er zit verbetering in het verdelen van de taken. Toch zijn er heel veel ondernemers die moeilijk doen als mannen minder willen werken en een hard oordeel hebben over zwangerschapsverlof. Terwijl ik het prachtig vind en het alleen maar zorgt dat onze samenleving groen blijft.
Als je als ouder meer thuis bent, komt dat de voorlichting in allerlei zaken ten goede, bijvoorbeeld in meer lezen en niet constant op de telefoon in de winkel, bus of trein. Ik zie gelukkig toch wat ouders die allerlei dingen doen in de trein, maar ook ouders die alleen maar bellen en het kind geen aandacht geven. Sommige kinderen zijn al zover dat hun aandacht verschuift naar anderen, zoals ik die daar ook zit. Hoe gaat het over een paar jaar als de seksuele voorlichting komt? Mijn ouders hadden geen tijd en wisten eigenlijk niets. Weten deze ouders wel wat er op social media gebeurt of in de geest van het kind? Helaas is de bekrompenheid denk ik gebleven.