Mooie liedjes (2)
Er zijn momenteel verschrikkelijke oorlogen aan de gang in de wereld, zoals in Soedan, in Israël, Gaza en Libanon en nog meer van zulke conflicten. Willem Vermandere schreef een lied over de loopgravenoorlog in de Westhoek in Vlaanderen. In Nederland kennen we dit lied nog niet zo goed, maar het geeft weer wat er echt heeft gespeeld. Duizend soldaten overleden, en iedereen heeft een moeder en soms ook een vrouw.
Als je soms de Old Amsterdam reclame ziet, hoor je een liedje op de achtergrond. Kris De Bruyne maakte dit lied in de jaren ’70 en het geeft precies weer hoe de stad was. Tol Hansse gaf in zijn liedje ‘Big City’ de negatieve kant van het positieve geluid weer. Ik heb ook nooit begrepen waarom alles zo goed was in Amsterdam en toch zie je daar ook leuke dingen.
Als je in het noorden van Nederland naar een begrafenis gaat, hoor je vaak twee liederen van Ede Staal: ‘Mien toentje’ of ”t Het nog nooit donker west’. Veel mensen hebben bij hun huis een moestuintje en dan weet je dat de overledene ook zo’n man uit het liedje was. Het tweede liedje geeft de nuchtere gevoelige noordeling weer. Wat er ook gebeurt, het is altijd te relativeren. Ede Staal heeft in zijn korte leven pareltjes gemaakt, maar je moet je dan wel inspannen bij het luisteren, want het is in het Gronings.
Het lied ‘Op fietse’ van Skik kennen heel veel mensen en geeft weer dat Drenthe een fietsprovincie is. Toch vind ik het het mooiste liedje van Daniel Lohues. ‘Hier kom ik weg’; dat geeft weer dat je trots bent op je streek. Dit vind ik prachtig, want een Drent zegt dat niet zo snel. Ik hoor vaak uit het westen dat ze onze grond leeghalen en weinig regelen voor ons. Ik denk dat ze toch een beetje gelijk hebben, want het gesteggel om de spoorlijnen bij ons verdient niet de hoofdprijs. De voetbalclub FC Emmen is nu geen plaatselijk clubje meer, maar verenigt een groot deel van Drenthe. Daar wordt op de tribune dit lied massaal gezongen. ‘Weg’ betekent in het Nedersaksisch ‘vandaan’.
In Vlaanderen kennen ze het lied ‘Mia’ van Gorki. Dat was zo populair dat ze het bij de uitvaart van de zanger Luc De Vos in het Gregoriaans hebben gezongen. Luc De Vos was een bijzondere man die liedjes zong, maar ook tegelijk catechese gaf in de kerk. Hij liet zien dat een artiest altijd anders dan de rest van het volk is. Er zijn nog heel veel andere liedjes van hem die zijn geestelijke erfenis weergeven.