België (2)
Een van de mooiste steden vind ik nog altijd Antwerpen: de Groenplaats, het stadhuis, de kathedraal, de boulevard langs de Schelde en het Rubenshuis. Er is nog veel meer en het begint al met het prachtige station met daarnaast Antwerpen Zoo. Ik moet eerlijk bekennen, onze dierentuin in Emmen is mooier en de dieren hebben meer ruimte. Dat is niet chauvinistisch, maar dat zie je. Ik vind het plein voor het station ook prachtig.
Mijn eerste kennismaking met Antwerpen was bijzonder. De officier van het maatschappelijk centrum van Antwerpen ging naar Engeland voor een paar weken. Ze vroegen mij om hem te vervangen met nog iemand anders. Er werden zo’n twintig mensen opgenomen in de Raapstraat. Dat lag midden in het Schipperskwartier. Samen met iemand gingen we met de auto naar Antwerpen vanuit Maastricht over de snelweg die helemaal vol lag met betonplaten die we nu gebruiken in Nederland voor fietspaden.
In Antwerpen liet ze mij alles zien, dus het leek mij wel wat. Ik kon niet in het centrum slapen, dus ze hadden vlakbij een bovenkamer boven een café gevonden. Hij was erg goedkoop en ik keek in het café. Toen snapte ik waarom het zo goedkoop was. Het zat vol met travestieten die naar mij toe kwamen, want ik was aantrekkelijk voor hen. De kamer kon boven niet op slot, dus dat leek mij niets. Gelukkig ging die kamer niet door en kon ik logeren bij een echtpaar; dat vond ik niet erg.
Toen we in Breda woonden, was het Leger des Heils in België honderd jaar. Er was een concert in een kerk in Antwerpen, waar wij heen gingen: Remi, Pieter Raaymakers en ik. De stafband uit Nederland speelde er ook. Degene die de kerk had uitgezocht, had duidelijk geen verstand van muziek. Deze kerk galmde erg en de band raakte in de war door de echo’s, maar stug doorspelen was het motto van Dick Krommenhoek. Daar had hij groot gelijk in. Later kwam hij nog even bij ons langs, want hij dacht dat Remi jongsoldaat was in België. Hij had daar nog niet zo veel jongsoldaten gezien. Later zijn wij nog eens in korps Antwerpen geweest. Toen was de grootste groep Congolees, wat een bepaalde dynamiek gaf. De levendigheid zou ook wel passen in onze grote steden, want daar is het aantal mensen uit het buitenland kleiner dan de verhouding in Antwerpen.
Nederland is een regelland en België is dat ook wel, maar daar heb je zo veel bestuurders dat er wel een andere sfeer hoort te zijn. Die sfeer past wel bij mij. De mens is belangrijker dan de regels en dat heb ik geleerd in Antwerpen. De andere kant is dat het soms chaotisch overkomt, maar dat is het soms ook. Nederlanders kennen vaak alleen de vogeltjesmarkt van Antwerpen, maar dat is nostalgie. Het is niets anders dan een gewone markt, want dieren mogen er niet meer verkocht worden, en terecht.