Museum

Wat ben ik altijd blij met een museum, vooral omdat ik heel veel van schilderijen houd. Ik houd natuurlijk van stripboeken en daarom dus van schilderijen. Met beelden heb ik minder. In Orvelte hebben ze een Jan Kruis Museum en daar is een combinatie, want Jan Kruis maakte Jan, Jans en de kinderen, maar ook schilderijen. Daar geniet ik van. Ik kan dan een tijdje blijven kijken en moet dan vaak al wel door, omdat ik anders niet alles kan zien. Alles zien lukt niet altijd en omdat de anderen al rond zijn geweest, moeten we daarna wel even gaan eten. De schilderijen heb ik altijd wel gezien.

Geschiedenis is belangrijk om te zien en omdat nu alles in beeld wordt gevangen, missen we toch wel wat, hoewel goede fotografie prachtig is. Portretschilderijen worden niet zo veel meer gemaakt. In sommige museums wordt de geschiedenis verteld, over hoe men leefde. Een paar jaar geleden kwam er een klein openluchtmuseum bij, waar je kunt zien hoe men in het Hoge Land (Noord-Groningen) leefde, wat een aanrader is om te bezoeken. Het is niet zo groot, dus ook voor kinderen te doen.

In onze omgeving kun je naar het Veenmuseum of het Smalspoormuseum. Daar wordt het verhaal van het leven en werken in het veen verteld, wat nauwelijks een generatie geleden is. Ik wil ook nog eens kijken in Nederland of België hoe het leven en werken was in de tijd van de mijnbouw. Toen dat opkwam, was het afgelopen met de turf uit het veen als brandstof. Toen het afgelopen was met de steenkool door het gas, kwamen er dikke problemen. Die zijn er nu in Groningen waar de gaswinning langzaam maar zeker tot het verleden gaat horen. Ik hoop dat het geld van die terechte vergoeding voor de Groningers zal leiden tot een museum, hoewel het nog niet klaar is met de gaswinning en de winning van zout ook de nodige problemen geeft. Een museum is dus belangrijk voor de herinnering.

Wij waren in Hoorn en bezochten het Museum van de 20ste Eeuw, wat een feest van herkenning is. Op mijn leeftijd zie je dingen uit je jeugd terug, wat prachtig is. Ik bezocht wel eens een man uit Emmen die vroeger bij de DAF-fabriek werkte. Toen ik in het DAF-museum was geweest en met hem daarover praatte, leefde hij helemaal op, want dat was een groot gedeelte van zijn leven geweest. Ik heb een museumjaarkaart en als ik ergens ben, ga ik langs een museum, wat voor museum het ook is. In Drenthe hebben ze de kunstroof gehad in Assen en deze tentoonstelling heb ik niet gezien, maar wel de Molukse tentoonstelling. Nu hebben ze weer een tentoonstelling over de mensen die in een woonwagen hebben gewoond en er nu ook nog in wonen. Even de bus pakken, genieten en daarna lekker koffiedrinken.