Amsterdam

Afgelopen week waren we op Amsterdam Centraal Station en we wilden naar Zaandam. Dat ging niet, omdat we met de fiets waren en de lift naar het perron kapot was. Onze fiets was te zwaar en het perron te steil. Overigens waren de liften in Zwolle (met de hulp van een medewerker van de NS naar boven gekomen) en de lift op Amersfoort Vathorst ook stuk. Ik moest toen naar beneden en een paar aardige jonge vrouwen hebben mij geholpen. Mijn vrouw en ik wilden naar Osdorp om mijn zus en zwager te bezoeken. Dan maar met de fiets en dat is een avontuur in Amsterdam, want overal is het opengebroken (voorheen ook, maar nu nog meer). Alles zijn ze aan het repareren, maar toch laten ze zware auto’s met onder andere bierfusten rijden, die alles weer kapotmaken. Trams die lichter kunnen, maar te zwaar zijn. Waarvoor zou je het repareren als je alles mag? Auto’s laten rijden die daar niet horen. Twee keer zag ik de paniek in de ogen van mensen als ze moesten afslaan en mij ook klemreden. Het gevolg was dat ik mijn Beppie bijna kwijtraakte, doordat ik moest wachten voor een verkeerslicht.

Eigenlijk kan dit niet langer. Ook Amsterdam zal keuzes moeten maken, met ook al die bakfietsen waar menigeen helemaal niet mee kan rijden, scootertjes die zo stinken, en dat de auto’s daar heilig bij zijn. Ik hoorde dat heel veel Amsterdammers niet meer naar de binnenstad komen om te winkelen. Gelukkig hoorde ik ook dat in bepaalde wijken geen hotels meer mogen komen. Dat is in ieder geval een begin. Er is een grote woningnood, maar toch is er leegstand in dure woningen die voor expats bedoeld waren. Die komen nu niet vanwege corona. Amsterdam neemt te weinig asielzoekers op en heeft heel veel dak- en thuislozen, maar vreemdelingen die direct geld opleveren, dat mag wel. Je ziet dat overal in de stad. Voor een fietser is het allang geen pretje meer om pakketbezorgers voor je fiets te krijgen door een auto die plotseling op het fietspad verschijnt. Ja, hij staat er maar even. Toch is dat niet zo, want er is vaak vertraging bij het afgeven van hun waren.

Amsterdam is prachtig en ik ga zeker wel weer kijken, maar dan hoop ik dat onze vaderlandse erfenis beter beschermd wordt. Ik wil nog graag naar het slavernijmuseum; dat komt in Amsterdam of omgeving. Ik hoop vooral in de omgeving. Waar moet je 7000 vierkante meter vinden? Laten ze maar woningen gaan bouwen, zodat er minder forensenverkeer is. Al met al bezorgdheid, maar je moet de stad toch gezien hebben. Dan weet je dat het Amsterdam van tien jaar geleden er niet meer is, toen wij in Zaandam werkten. Jammer, maar ik denk dat de gemiddelde Amsterdammer dat ook ziet. Amsterdam zou een voortrekkersrol moeten hebben, maar die dreigen ze te verliezen door steeds maar te beroepen op hun vrijheid. Die vrijheid is er niet en de jaren zestig/zeventig zijn voorbij. Nu komen de toeristen niet meer voor de vrijheid, maar voor de joints, drank en de wallen. Ons cultureel erfgoed wordt ook bezocht, maar de overlast is van het bovenstaande.

Amsterdam, pas op je tellen!