Kindertelevisie (2)
De meest aansprekende kinderseries zijn tekenfilms. Deze zijn tegenwoordig wel anders dan vroeger. Dat komt doordat het aantal beeldjes per seconde behoorlijk verminderd is. Walt Disney had meer dan twintig beeldjes per seconde en nu zijn dat er twaalf tot zestien. Verder worden de achtergronden verschoven op het beeld; daardoor heb je maar vier of iets meer platen nodig om een tekenfilm te maken. Het lijkt dus wel een beetje op een poppenkraam met een decor erachter.
Mijn ervaring met tekenfilms heb ik te danken aan de Edy fabriek in Dieren. Iedere woensdagmiddag waren daar in Gebouw Nieuw Dieren films te zien. Wij kwamen uit Laag Soeren, maar hadden altijd een slechte plaats, want de kinderen uit Dieren zaten altijd voorin. We keken dan eerst naar de voorfilm en dat was Woody Woodpecker; soms Popeye, maar Woody was leuker, want die was altijd in kleur. Deze films waren van een andere firma dan Walt Disney, maar hadden ook veel beeldjes.
Later kwamen wij in Dieren wonen en toen organiseerde het korps in Doesburg filmmiddagen. Zij begonnen eerst in Doesburg en rond half vier kwamen ze in Dieren. Meestal keken we een tekenfilm en daarna Laurel & Hardy, Willem Tell en Abbott en Costello (een soort surrogaat van ‘de dikke en de dunne’). Toen we zelf televisie kregen, keken we om zeven uur naar De Verrekijker, een soort Het Klokhuis met wetenschappelijke weetjes. Daarna kwam er een kwartier Comedy Capers; dit waren films uit de tijd van de stomme film. Die mensen konden geweldig goed met hun mimiek en gestiek omgaan. In die films zag ik de genialiteit van Charlie Chaplin, de dikke en de dunne, de Keystone Cops (allerlei Amerikaanse agenten die in vreemde situaties terechtkwamen), Buster Keaton en Harry Langdon. Toen de acteurs niet meer stil waren en gingen praten, vond ik dat toen en nu nog een stuk minder leuk.
De tekenfilms van Walt Disney beperkten zich tot korte films van Donald Duck, die problemen had met de eekhoorns Knabbel en Babbel en in veelvuldige driftbuien terechtkwam. De langere films heb ik pas later gezien, maar de films na The Lion King vind ik ook een stuk minder leuk. Wat ik wel erg leuk vond, waren The Flintstones en hun evenknie vanuit de toekomst: The Jetsons. Als er weer iets nieuws wordt uitgevonden, zegt mijn vrouw altijd: ‘net The Jetsons‘. Er kwamen ook nog andere tekenfilms uit, daarover een volgende keer. De uitstekende kinderseries uit Vlaanderen waren geweldig en nog vind ik Samson en Gert, Kabouter Plop en Tik Tak uitstekend gemaakt. Ook tienerseries als Nasta en W817 zijn heel erg goed voor tieners. Zulke series hadden wij toen nog niet. In mijn tienertijd hadden we twee soorten series: óf voor kinderen, óf voor volwassenen.