Auteur: W. Koskamp

Mijn vader had zijn tuinderij gekocht van iemand die zijn hele familie al in Canada had zitten, dus hij kon het voordelig overnemen. Hij had al een kleine tuinderij bij het ouderlijk huis, maar daar zat geen groei in. Hij had er dus nu de ruimte voor. Maar het ging niet door, omdat zij naar…

Omdat ik zelf geen auto heb, heb ik weinig verstand van auto’s. Langzaam maar zeker ben ik wel wijzer geworden. We hadden een Fiat Ducato bus gekregen van de Fifty-One Club in Breda. Deze bus was behoorlijk groot, want daarvoor huurden we één keer per week een Renault Traffic. Ik kan je wel vertellen dat…

Een halve eeuw bij elkaar is best wel een tijdje. Beppie en ik kregen verkering op 2 december 1973 en trouwden op 19 augustus 1974. Sommige mensen zeiden toen al dat het wat vlug was, maar wat ons betreft was het niet zo vlug. Ik werkte in het maatschappelijk centrum in Dordrecht en zag Beppie…

Als je ouder wordt, krijg je gedachten over je geboorteplaats. Als kind had ik die plaats nooit gezien, omdat mijn ouders daar niet kwamen. Ik kwam wel in de buurt, maar mijn vader wilde niet meer terug. Mijn geboorteplaats was ook zijn ideaal. Hij had als vijfde zoon uit het gezin eindelijk een plaats voor…

Je hoort steeds vaker dat we vroeger langere winters hadden. Ik denk dat men bedoelt dat er geen lange vorstperiodes zijn. Als je dertig jaar bent, heb je geen Elfstedentocht meer meegemaakt en ik denk ook dat ie er niet meer komt. Mijn oom Klaas heeft nog meegedaan met de tocht van 1963 en kan…

Als ik sommige gedichten hoor, dan roept dat herinneringen op. Ik ging een keer naar Bommel om de brug te zien. Ik zie mij nog staan in het spitsuur met een geklapte band van onze Volkswagenbus. We hebben nog nooit zo snel een band verwisseld. Ook denk ik als ik die boten zie varen, dan…

Wij zijn wel eens in het buitenland geweest, en dan leer je daar de gewoonten en ook het eten kennen. België is het land van de patat en daar heb ik goede ervaringen mee. Wij waren een keer in Antwerpen vlak bij de stripzaak bij de vogeltjesmarkt. Daar was een zaak voor onze neus die…

Een van de raarste ervaringen die ik als officier heb meegemaakt, is dat ik de zorg had over verschillende auto’s. In Tiel hadden wij een Volkswagen Transsporter, die we van de Rotary club hadden gekregen. Eigenlijk konden wij hem niet betalen en ons korps kwam financieel slecht te zitten. Toen wij naar het korps kwamen,…

In mijn jeugd ben ik niet zo veel naar een restaurant geweest, want het was toen voor ons veel te duur. Het hield bij ons op bij een patatje mayonaise of piccalilly, en soms met een kroket. In Dieren had je een paar patatzaken en ik haalde mijn patatjes uit de automatiek bij de Gelderse…