Spoorloos
In mijn leven als heilsofficier heb ik nogal veel te maken gehad met een parallelle wereld die naast de zogenaamde burgerlijke wereld bestaat. Ik denk aan de wereld van de illegalen, krakers, verslaafden, anarchisten, idealisten en die wereld is overal in Nederland. Mensen wonen in oude lijnbussen, caravans, campers, op campings, kraakpanden en in alles wat maar bewoonbaar gemaakt kan worden.
Zijn dit allemaal probleemgevallen? Dat kan ik niet zeggen, want ze zorgen in hun gedachtewereld en in hun maatschappelijke visie veel voor anderen. Bij Afrikaanse vluchtelingen kom je vaak Ubuntu tegen. Als jij licht hebt, deel je dat. Als je een broek over hebt, kan een ander deze krijgen. Het past ook naadloos op de gedachten van Jezus in de Bijbel (de naakten kleden enz.). Deze Ubuntu was de kracht van de ommekeer in Zuid-Afrika onder leiding van Nelson Mandela en werkt door in computersoftware, ook genaamd Ubuntu. Die software doet wat de eerste pioniers van het internet wilden bewerkstelligen, namelijk echt delen en niet zoals het nu geworden is.
In Emmen hadden ze een kraakpand, genaamd Huize Spoorloos. Daar woonden mensen. Het was een veganistisch eetcafé waar je voor een euro kon eten en ook was het een weggeefwinkel voor onder andere kleding, meubelen en voedsel. Er waren wel meer activiteiten, maar dit was de hoofdzaak. Er waren mensen betrokken die in de samenleving meedraaiden en er werden mensen al of niet tijdelijk geholpen. Het was een bont gezelschap en we kwamen er iedere donderdagavond. In het begin waren er nog wel wat mensen die wat moeite met ons hadden, maar later niet meer, want we laten iedereen in zijn waarde en dringen niets op.
We brengen alleen maar soep en vaak was die soep vegetarisch. Soms vroegen ze aan mij of ik iets kon betekenen voor iemand. Nu de eigenaar het pand heeft laten afbreken en een mislukt plan voor woningbouw heeft gelanceerd, vind ik dit jammer. Huize Spoorloos bestaat helaas niet meer, maar er is zeker nog wel een behoefte aan hun activiteiten. De anarchistische inslag gaf ook een duidelijke kleur aan het geheel en daardoor kwamen er ook mensen die teleurgesteld waren in de hulpverlening. Laat dat nu net mijn groep zijn waarvoor ik mij de laatste anderhalf jaar inzet. In mijn andere aanstellingen deed ik dit ook, maar nu nog meer. Het is ook jammer dat er een alternatieve plaats van huisvesting is verdwenen en een ontmoetingsplaats midden in het dorp weg is.
Een gunstige ontwikkeling in Emmen is dat men al die speculatiepanden en -grond dwingt tot een plan, maar daardoor kan je niet gemakkelijk iets groots kraken. Toch ken ik wel wat boerderijen en panden die gekraakt zijn. De oude Breehof (voormalige opvang van Emmen) wordt nu verbouwd en ingericht voor thuislozen die verzorging nodig hebben. Er zijn nu huurders van anti-kraak ingekomen. Mede door krakers zijn er nu meer mensen met onderdak op een andere wijze. Door groepen als Spoorloos worden zaken beter benut en dat is keihard nodig, vanwege de enorme rommel die we maakten en nog steeds maken.
Ik ben medebewoner geweest en de mensen daar hebben me altijd gesteund in moeilijke tijden, ze accepteerden mijn donkere dagen.
Ik vind het jammer dat er nu een zandgat ligt waar Spoorloos ooit stond en mis af en toe nog steeds de warme, open en gezellige sfeer daar. Desondanks dat ik mijzelf in het zwarte gat der verslavingen heb gestort, was het een geweldige tijd.