Hetty
Hetty komt uit Amsterdam en was daar heilssoldaat. Daar raakte ze uit het Leger des Heils. Er waren een aantal problemen en ze kon daar niet mee leven. Ze verhuisde uit de randstad naar het midden van het land. Na een kleine twintig jaar wilde zij met haar man verhuizen naar Emmen, want hun dochter woonde al hier. Ze keek in haar spullen en vond haar oude Leger des Heils spullen terug. Toen begon het denken en de gedachte om weer werk van haar geloof te maken.
Haar moeder was Joods en haar vader was een Duitse soldaat. Hij was in de oorlog een deserteur en dook onder bij de familie van haar moeder. Hij zou anders worden doodgeschoten. Er bloeide in deze vreemde situatie liefde op en Hetty werd geboren. Ze werd na de oorlog behoorlijk gepest, want ze werd ‘moffenkind’ genoemd en werd buitengesloten. Vreemd eigenlijk, want juist haar ouders waren slachtoffer van de naziterreur. Het zorgde er wel voor dat ze een sterk rechtvaardigheidsgevoel heeft gekregen. Haar vertrek uit het Leger had daarmee te maken. Ze had na zoveel jaar toch spijt, maar terug stappen is niet eenvoudig.
Ze schreef een e-mail naar het Hoofdkwartier en een medewerker stuurde deze e-mail naar mij toe. Ze had destijds in Oostzaan gewoond en wij werkten dus in Zaandam. Zo kwam ik in beeld. Ik ging naar Oostzaan op het laatst bekende adres en daar vertelde de nieuwe bewoner waar ze woonde en ik kreeg haar telefoonnummer. Als je met iemand in contact wilt komen die zo’n email stuurt, dan ga je daarheen als zij dat wil. Ik belde dus op en zij zei dat het niet zo gemakkelijk ging, want ze ging verhuizen naar Emmen. Wij hadden net vaarwel gekregen naar Emmen; ik geloof niet in toeval, maar meer in Gods leiding. We kregen contact in Emmen en het klikte tussen ons. Ze ging om te beginnen weer wat vrijwilligerswerk doen binnen het Leger des Heils, maar moest daar vanwege haar gezondheid even mee stoppen. Nu doet ze in samenspraak met mij werk waarin we mensen zonder helper helpen.
Het kan wonderlijk gaan in het leven, maar als je eenmaal een band hebt met het geloof, komt dat steeds weer terug als je daarvoor openstaat.
Mooi verhaal, majoor. Hoe kan het lopen in het leven. Dat weet alleen die Ene.
Ik weet hoe Hetty zich gevoeld heeft toen zij als kind werd gepest en buitengesloten. Het blijft je bij, een leven lang. Ook in de tijd dat zij door omstandigheden uit het Leger en dus het muziekkorps en zangbrigade geraakte en haar ouders kort achter elkaar verloor. Ze dacht dat God haar had verlaten, haar had laten vallen….tot Hij haar opnieuw riep……Hoe ik dat weet?
Ik ben Hetty…