Stripboeken
Vroeger kwam de bladenman langs en dan bracht hij de Libelle en de Sjors voor ons. Eén keer per maand zorgde hij voor de Flintstones en soms andere pockets. Daar is mijn liefde voor stripboeken ontstaan. Maar ik ben pas echt gaan sparen toen ik een stripboek van Buck Danny voor Sinterklaas kreeg. Ik heb later nog een exemplaar gekocht en het oude exemplaar hangt in een lijstje in mijn stripkamer. U hoort het goed. In ons huis is een hele kamer ingericht met stripboeken. Als u ook naar mijn vlogs kijkt, kunt u op de achtergrond boeken zien staan.
Toen ik (als jongen van acht) in het ziekenhuis in Velp lag, gaven de zusters mij Robbedoezen. Later kreeg ik van een buurmeisje van veertien veel jaargangen van de Robbedoes en nu heb ik nog spijt dat deze jaargangen in het oud papier zijn gegaan. Wij hadden ook stripboeken die voor ons allemaal waren, maar die zijn ook verdwenen. Nu zijn die voor veel mensen veel geld waard. Zo gek ben ik niet, want ik zoek in kringlopen en op rommelmarkten en ik krijg ook wel eens wat. Sommige series heb ik nu compleet, zoals Asterix & Obelix en Lucky Luke, maar bij sommige series ontbreekt er één of een paar meer. Je ziet altijd de boeken die je al hebt, maar nooit die anderen.
Veel mensen zeiden vroeger dat een stripboek kinderlectuur is en sommige boekhandelaren zetten ze daar ook neer. Dat betekent dat ze maar een gedeelte van het vak onder de knie hebben, want wie plaatst nu volwassen strips bij kinderboeken? Om een stripboek te maken heb je tijd, veel documentatie en liefde voor het onderwerp nodig. Soms is dat belabberd, zoals sommige stripmakers een onderwerp neerzetten, maar meestal is het erg goed. Je leert heel veel over hoe streken eruitzien, over de geschiedenis van de tijd waarin het stripboek zich afspeelt en ik heb geleerd dat rooibosthee niet bestaat als thee, want het is namelijk geen thee. Dat las ik in de Donald Duck (het meest gelezen blad door studenten). Vroeger stond in de Sjors de strip Distel, gemaakt door Borge Ring. Borge Ring won een Oscar voor een animatiefilm. Dit is een boek dat ik niet meeneem in de trein, want ik mag niet lachen in de trein van mijn Beppie. Maar de humor is zo absurd. Gisteren las ik het eerste boek (uitgave van 250) dat Beppie voor mij via internet heeft gekocht. Er is er nog een die binnenkort uitkomt. Ik heb mij slap gelachen en Beppie was boven op de zolder aan het puzzelen.
De alledaagse dingen heb ik veel gebruikt in toespraken, maar ook de filosofieën. Er zijn ook heel goede christelijke stripboeken, hoewel daar wel hele slecht getekende strips bij zijn. Ik vind dat christelijke uitgevers de lat wel wat hoger mogen leggen. In Engeland heeft Peter Hampton in de jaren zestig Jezus van Nazareth getekend. Geweldig en ook in de Robbedoes verschenen er veel religieuze strips, zoals in de verhalen van Oom Wim. Ik ga binnenkort met pensioen en het voorjaar komt eraan, dus u weet het al. Tuinstoel naar buiten, een glaasje drinken erbij en wat stripboeken mee. Ik ga natuurlijk niet alleen dat doen, want ik blijf vloggen/bloggen en mensen bezoeken, maar in een rustiger tempo.