Radio (2)

In Suriname maakte ik voor het eerst mee dat je een woordje op de radio mocht verzorgen. Radio Apinti had het gouden halfuurtje en dat was leuk om te doen. In Paramaribo kwam je de mensen tegen die wisten wat je had gezegd op de radio. Ik ben verschillende malen op de radio geweest, want lokale omroepen nodigden je wel uit. In Emmen werkte een adherent bij de radio en dat betekende dat je wel vaker werd gevraagd om iets uit te leggen. Helaas is hij overleden, dus we worden minder gevraagd. Ik ben ook een keer met Pasen gevraagd voor de lokale omroep van Gouda, en dat was op de televisie. Ik was helemaal niet lekker en tijdens de opname merkte ik dat ik koorts had. Dat was uiteindelijk wel te zien aan mijn rode kleur tijdens die opname.

Ik ben ook wel eens op een piratenzender in Tiel geweest en dat was natuurlijk illegaal (, maar ik heb wel vaker langs de wet gelopen; want de wet is niet altijd rechtvaardig). Deze zender had een bereik van de halve Betuwe tot aan ‘s-Hertogenbosch. Het was rond Kerstmis en toen zonden ze programma’s met kerstliederen uit, zoals André Hazes met een ‘Eenzame kerst’ en andere piratenzangers met suikerzoete kerstliederen. Dit was een unieke kans om het kerstevangelie bij onkerkelijken te brengen; ook al mag het niet van de wet die toen zo krom was als een hoepel. Tussendoor mocht ik wat zeggen. De volgende dag stond de brigadier van de politie voor de deur en hij vertelde mij dat ik dit niet meer mocht doen. Zij hadden via de PTT deze zender uitgepeild en waren van plan tijdens de uitzending alles in beslag te nemen. Omdat ik in die uitzending zat, hadden ze dat niet gedaan. De brigadier zei: ‘Nu ga je ze zeker waarschuwen.’ Natuurlijk heb ik dat gedaan en dat heb ik ook tegen de brigadier gezegd. Ik had toen een goede verhouding met hem, want ik had nog wel eens hem geholpen om bij mensen na een zwaar ongeluk langs te gaan.

We hadden een klein korps in Tiel. Ik was dus gauw rond met mijn huisbezoek en had veel nevenactiviteiten, zoals de voortzetting van het pionierswerk in ‘s-Hertogenbosch dat onze voorgangers hadden gestart. De zenderpiraten luisterden niet en zij hadden voor het nieuwe jaar de zender uit de lucht gehaald. Ik hield er wel contacten aan over en nog fascineert mij deze radiowereld. Een wereld waar de mensen van reguliere zenders niets mee hebben, maar ze vergeten nog steeds dat er heel veel mensen luisteren naar deze zenders, vaak meer dan naar hen. Het is laatst dankzij de inspanningen van een provinciaal statenlid tot erfgoed verklaard.