Pap

20 april 2023 0 Door W. Koskamp

Toen wij in Dordrecht woonden, hadden wij een Belgische buurvrouw die vroeg opstond en elke dag voor haar man pap klaarmaakte. Zijn moeder had hem daar helemaal mee verwend. Het was echt een papkindje; hij zag er ook wat papperig uit. Bij mij is het enthousiasme voor pap nihil, maar ik houd wel van toetjes zoals vla, kwark en yoghurt. Vroeger had mijn moeder een schaal in de vorm van een vis en maakte daarin gelatinepudding van Trixy. Dat lustte ik graag. Misschien kent u ook wel de zin: ‘de hemd van de koningin’. Dat stond op de custardvla, wat ik niet te eten vond. Het werd verdeeld over de vla die we kregen.

Soms kreeg mijn moeder weer eens het idee dat we gezonder moesten eten. Dan kwam de Brinta en Bambix weer tevoorschijn. Bambix hoefde ik gelukkig niet eten, maar Brinta wel. Als je met lange tanden je Brinta at, dan had je binnen een paar minuten stijve Brinta. Daardoor ging je nog langzamer eten. Ik hoorde van iemand dat hij als kwajongensstreek deze stijve Brinta in de gaten van de muur stopte. Het enige wat ze toch leuk deden, was dat zij er stripboekjes bij uitgaven. Ik heb er een liggen en ben nog op zoek naar die andere boekjes.

Mijn oma maakte vroeger haar eigen brood, wat lekker was totdat het ouder werd. Dan gooide zij er water over en was het nog even te eten. Hierna was het hard en kregen wij er wentelteefjes van. Dat was best lekker; sneetjes brood gedrenkt in melk, ei en kaneel, en dan gebakken. Heerlijk! Bij gebrek aan eieren verdween het brood in de broodpap en dat was met lange tanden eten. Ik vond dat niet lekker. Men had toen van alles bedacht om niets weg te gooien. Dat vind ik erg sympathiek en ik denk dat dat beter zou kunnen in deze tijd.

De enige papsoort waar ik van hou is gortepap. Vroeger kwam dat bijna niet uit de glazen fles, maar gortepap met stroop is toch erg lekker. Lammetjespap voor baby’s vond ik ook nog wel lekker, maar dat was het wel. Toen we in Delft woonden, kregen we eens van de plaatselijke supermarkt Bessola, bessensap met watergruwel. Het woord zegt het al: het was voor mij een gruwel en ik kon begrijpen dat het niet verkocht werd.

Als ik sommige mensen lekker zie smullen van pap, dan vind ik dat erg leuk, maar ieder zijn smaak…

Deel deze pagina