Restaurant (1)
In mijn jeugd ben ik niet zo veel naar een restaurant geweest, want het was toen voor ons veel te duur. Het hield bij ons op bij een patatje mayonaise of piccalilly, en soms met een kroket. In Dieren had je een paar patatzaken en ik haalde mijn patatjes uit de automatiek bij de Gelderse Tramwegen (busmaatschappij). Ik kon dat betalen, omdat ik kranten ophaalde voor drie cent per kilo. Mijn vader was nogal zuinig en gaf ons na een flink eind fietsen een patatje zonder, want dat scheelde tien cent. Zonder mayonaise smaakte het patatje ook wel. In het oosten van het land kon je ook knakworst kopen; die waren toen erg goedkoop. Overal hingen er posters met het opschrift ‘De Man van de Knakworst’, uit Zutphen. Je zag dan een magere man een knakworst eten. Een enkele keer gingen we in Arnhem bij de Chinees eten, als wij kleding moesten kopen. Het was ook een hele gebeurtenis toen er een Chinees restaurant in ons dorp werd geopend, en die Chinees was toen redelijk betaalbaar.
Toen ik zelf ging verdienen, kwam ik wel eens op mijn vrije dagen in een restaurant. Meestal at ik in het ziekenhuis waar een goed restaurant was en waar ze de zelfbediening net hadden ingevoerd. Het cafetariasysteem noemde men dat. Doordat ik meer te besteden had, had ik meer keuze. Fastfoodrestaurants waren er nog niet veel, maar wel Wimpy (vernoemd naar de vriend van Popeye, die van hamburgers hield). De hamburgers daar waren van slechte kwaliteit en dat bezorgde hun de bijnaam ‘Wimpy-spons’. De hamburgers waren groot met heel veel vocht. Toen wij pas getrouwd waren, gingen wij wel eens naar een bistro. Eten op een plankje, maar dat was eigenlijk met onze verdiensten te duur. Wij bewaarden ons geld liever voor onze vakantie, want je kunt soms het een niet, maar het ander wel.
In Nederland zijn wij een beetje doorgeschoten met de overvloed aan fastfood en daardoor is de keus nog beperkt gebleven. Wat ik erg lekker vond, waren de Noordzeerestaurants met vis, maar die keten verdween weer. La Place was eerst betaalbaar, maar nu toch wel duurder met wat ze leveren. Je eet best wel eens een hamburger, maar deze zijn niet voedzaam. Ze proberen het te compenseren met dranken die vol met suiker zitten, dus ik vind het niet aantrekkelijk om daar wat te halen. Bovendien ben ik niet weg van die Franse frietjes. Weggaan met een gevoel van trek is niet mijn ding; bovendien geeft het veel verpakking. Helaas is er nog geen alternatief. Ik zou ook niet direct een biologisch dynamisch restaurant in gaan, want dat vind ik niet lekker en duurder dan hun producten zouden moeten zijn. Iets ertussenin zou prima zijn. Nu ben je aangewezen op een broodjeszaak of een pannenkoek/poffertjeszaak, en die zijn niet overal.