Koningsdag

Afgelopen week vierden wij Koningsdag. In onze stad was er muziek en een grote vrijmarkt, hoewel bij ons de vrijmarkt toch wel vol staat met handelaren en ik het steeds meer op een braderie vind lijken. Ik ben meer van de kleedjes en valsspelende kinderen op blokfluiten, enz. In mijn jeugd waren er geen vrijmarkten. In Laag Soeren hadden we Koninginnedag in augustus. Dat was de verjaardag van Koningin Wilhelmina. Als wij het op 30 april zouden vieren, de verjaardag van Koningin Juliana, dan was er geen volk om het bij ons te vieren.

Wij hadden een zweefmolen, een draaimolen of een draaiende attractie met twee vliegende schotels. Niet alle drie, maar ieder jaar een van die dingen. We hadden een kraam met touwtjes en dat was het. Er was een tent waarin artiesten optraden en daar werd flink gedronken, maar dat was ’s avonds. Een vader van een van mijn klasgenoten was dan altijd dronken en mijn klasgenoot werd de volgende dagen daarmee gepest. Ik heb dat nooit gedaan, want wat kon hij daaraan doen? Bovendien was ik daar ’s avonds niet. We hadden ook nog iets moois, namelijk schieten op een haan op een hoge stok. Wie de haan met één schot eraf schoot, werd de koningsschutter genoemd en ging met een kar door het dorp. Wij hadden een scherpschutter in ons dorp wonen en die won tot ergernis van veel andere schutters elke keer.

Toen we naar Dieren gingen verhuizen, was er kermis op 30 april op een terrein waar nu verpleeghuis Gelders Hof staat. Het was vlak bij ons huis en ik ging daar altijd heen, vooral voor de raceautootjes. We hadden geen botsauto’s, maar je kon met kleine auto’s racen op een houten baan. Het stonk verschrikkelijk en als er weinig mensen waren, mocht je voor hetzelfde geld langer. Tot mijn verbazing zaten sommige jongelui een hele middag in zo’n raceauto. Dat kostte een vermogen, maar zij deden dat. Ik was al snel klaar, want ik had geen geld meer.

Met een paar vrienden zwierf ik over het terrein en een van hen zag een leuk meisje achter de kassa zitten. Hij wilde daar achteraan, maar wij zeiden, doe dat niet. Kermislui zijn zeer streng omtrent hun dochters; die moeten op tijd in hun wagen zijn. Die jongen zei dat hij zich daar niets van aantrok. De volgende dag wilde hij niet meer het terrein op, want hij was bang voor de broers van het meisje. De dag daarvoor had hij een behoorlijke confrontatie gehad omwille van dat meisje en was daarna genezen. Later kwamen pas al die vrijmarkten en eigenlijk vind ik dat handelaren geweerd moeten worden.